Nowe ogłoszenia

Historia Politechniki Opolskiej

Politechnika Opolska

Historia Politechniki Opolskiej

Władze województwa oraz przedstawiciele Naczelnej Organizacji Technicznej postanowiły spotkać się z Ministrem Szkolnictwa Wyższego i Oświaty aby przedstawić postulat utworzenia uczelni technicznej. 4 lipca 1959 r. Delegaci z Opola wrócili ze stolicy z niestety tylko połowiczną satysfakcją. Niestety bardzo skromna baza, jaką dysponowało wówczas Opole nie pozwalała na utworzenie samodzielnej uczelni, powołany został Punkt Konsultacyjny Politechniki Śląskiej. W kolejnych ustaleniach, które prowadzone były z władzami uczelni z Gliwic, brał udział Rościsław Oniszczyk – matematyk z opolskiej WSP, któremu powierzono odpowiedzialność za organizację punktu.

Inauguracja uczelni

21 października 1959 r. odbyła się uroczysta inauguracja Punktu Konsultacyjnego Politechniki Śląskiej, a dokładniej jej dwóch wydziałów: elektrycznego i mechanicznego. Indeksy odebrało wówczas 92 studentów – 58 przyszłych mechaników i 34 elektryków. Nad edukacją czuwali naukowcy dojeżdżający z Gliwic i – pracujący po sąsiedzku – profesorowie opolskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej.

W 1960 oferta Punktu rozszerza się o trzeci kierunek: budownictwo ogólne i przemysłowe. Punkt Konsultacyjny był idealnym początkiem, nie ustawano jednak w staraniach o uzyskanie samodzielności. W 1963 r. w kolejnym liście do ministerstwa władze miasta i punktu nazwały plany utworzenia WSI ,,sprawą niezmiernie palącą z punktu widzenia gospodarczych potrzeb Opolszczyzny”.

Przekształcenie w WZSTPŚ w Opolu

W 1965 r. Punkt został przekształcony w Wyższe Zawodowe Studium Techniczne Politechniki Śląskiej z siedzibą w Opolu. Elektrycy i mechanicy ze starszych lat kontynuują naukę, a studenci budownictwa zostali przeniesieni z powrotem do Gliwic. W dramatycznym liście ,,do Obywatela Ministra ”, 95 słuchaczy apeluje o umożliwienie im studiów w Opolu. Głównym argumentem było: ,,dla większości z nas, wywodzących się z różnych miejscowości województwa, wzięcie udziału w zajęciach będzie niewykonalne, gdyż trudno wymagać, by na dłuższą metę traktować dworce kolejowe lub parki jako miejsca noclegowe.”

Prośby zostały wysłuchane i 20 maja 1966 r. premier Józef Cyrankiewicz podpisał historyczną ustawę o utworzeniu WSI. Nową uczelnię tworzył Wydział Mechaniczny, z dziekanem Jeremiaszem Mołodeckim, Wydział Elektryczny z dziekanem prof. Antonim Plamitzerem oraz Wydział Ogólnotechniczny – po 2 latach został przekształcony w Wydział Budownictwa z dziekanem Romanem Klusem. Trzej dziekani, którzy dotąd dojeżdżali wspólnym mikrobusem z Gliwic – przeprowadzili się na stałe do Opola. W tym samym okresie powstało również Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych jego kierownikiem był Adam Muryło), Studium Wojskowe, Studium Nauk Społecznych i Ekonomicznych (kierownik doc. Zbigniew Kołaczkowski) oraz Studium Wychowania Fizycznego (kierownik Adam Dżygiel), które opiekuje się klubem uczelnianym Akademickiego Związku Sportowego.

Pierwszy rektor

Pierwszym rektorem uczelni był jej inicjator i kierownik PK – doc. dr Rościsław Oniszczyk. Indeks z numerem 1 otrzymał Henryk Achtelik, który później przez 40 lat wykłada na Wydziale Mechanicznym i projektował służące całym pokoleniom urządzenia laboratoryjne. W 1966 r. powstała Biblioteka Główna Wyższej Szkoły Inżynierskiej.
Od stycznia 1967 roku powołana został komórka, której zadaniem było przyjmowanie zleceń na prace badawcze i usługowe dla przemysłu. Jej kierownikiem był Joachim Botor. Gospodarka potrzebowała nie tylko absolwentów, ale też myśl techniczną kierownictwa.

Piastonalia

Kiedy w Opolu pojawili się studenci – pojawiła się również studencka zabawa! – Pierwsze Piastonalia w Opolu zorganizowali studenci ze starszej o 12 lat Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Kolegów z WSI nie trzeba było długo namawiać do współpracy przy organizacji żakinadzie.

Akademik

W 1967 r. rozpoczęła się budowa pierwszego akademika przy ul. Oleskiej 102. Skojarzenie z ,,zabawą na 102″ jest jak najbardziej zasadne. Mieszkańcom miasteczka studenckiego, od 1969 r. umilają audycje Studenckiego Studia Radiowego Emiter.